صد سال پیش، نخستین نسل از چیلرهای گریز از مرکز رونمایی شد که رده بندی جدیدی در تهویه مطبوع مدرن را ایجاد نمود. در عصر 22 مه 1922، به دعوت ویلیس هاویلند کریر، 300 مهمان به مکانی واقع در نیوآرک، نیوجرسی، برای صرف شام و دیدن مسابقه بوکس و همچنین رونمایی از اولین فناوری چیلر گریز از مرکز دعوت شدند.

خانه
اخبار تاسیسات
نقطه عطفی برای فناوری چیلر سانتریفیوژ (گریز از مرکز)

نقطه عطفی برای فناوری چیلر سانتریفیوژ (گریز از مرکز)

نقطه عطفی برای فناوری چیلر سانتریفیوژ (گریز از مرکز)

صد سال پیش، نخستین نسل از چیلرهای گریز از مرکز رونمایی شد که رده بندی جدیدی در تهویه مطبوع مدرن را ایجاد نمود.

در عصر 22 مه 1922، به دعوت ویلیس هاویلند کریر، 300 مهمان به مکانی واقع در نیوآرک، نیوجرسی، برای صرف شام و دیدن مسابقه بوکس و همچنین رونمایی از اولین فناوری چیلر گریز از مرکز دعوت شدند.

عکس1: پرتره گروهی از مهندسان شرکت (Buffalo Forge) شامل: **ویلیس کریر (ردیف پایین، سوم از راست)** و شریک تجاری آینده او، J. Irvine Lyle (ردیف وسط، ششم از چپ) است. کریر، لایل و پنج مهندس همکار، شرکت مهندسی کریر را به عنوان یک نهاد مستقل در سال 1915 راه اندازی کردند.

در 22 مه 2022، شرکت کریر صدمین سالگرد اختراع چیلر سانتریفیوژ خود را جشن گرفت که از بسیاری جهات تحولی در دنیای مدرن محسوب می شد.

کریر زیر مجموعه ای از شرکت Carrier Global Corporation (NYSE: CARR)، ارائه‌دهنده راهکارهای ساختمانی ایمن، پایدار و هوشمند در سطح دنیا می باشد.

طبق اظهارات گورانگ پاندیا، رئیس بخشHVAC کریر: “اختراع موفقیت آمیز شرکت کریر درهایی را به روی تهویه مطبوع آسان در مقیاس بزرگ باز نمود و در عین حال کارایی خنک کننده هوای پروسسی را بهبود بخشید.” «ما همچنان با هدف نوآوری در مسائل پیش رو، پیشی گرفتن از نیازهای فعلی متغیر، انتشار قدرت فناوری دیجیتال، اجرای هوشمندانه تر با IoT و کمک به مشتریان برای ارائه راهکارهای تجاری HVAC که کاملاً با اهداف تجاری مان همسو هستند بر روی این میراث گرانبها ایستاده ایم».

تصور شرکت کریر برای ترکیب کمپرسور تبریدی سانتریفیوژ با یک بدنه عایق، در حقیقت نوع جدیدی از کندانسور و چیلر در یک قاب است که فرآیند کولینگ را در کارخانه‌های سراسر جهان اشاعه داده است. به دنبال اولین اقدام برای نصب چیلر سانتریفیوژ در کارخانه شکلات فیلادلفیا در سال 1923، نوآوری کریر به زودی این تکنیک را برای تولید کنندگان ریون در هند و کارخانه های کراکر در مکزیک به ارمغان آورد.

در سال 1924، زمانی که صاحبان یک فروشگاه بزرگ در دیترویت چیلر های سانتریفیوژ را به مجموعه خود اضافه نمودند، در واقع کریر رویای خود را برای تهویه مطبوع آسان تحقق بخشید. فناوری گریز از مرکز به طور قابل اعتماد و مقرون به صرفه ای، هوای مطلوب را در سالن‌های تئاتر، فروشگاه‌ها، رستوران‌ها، مکان‌های ورزشی، کشتی‌ها، بیمارستان‌ها و ساختمان‌های اداری به عموم ارائه می‌دهد.

یک دهه بعد، تبرید گریز از مرکز، هوای فشرده پروسسی را به بیش از 200 صنعت ارائه نمود. به این ترتیب، تولید غذا و نوشیدنی ایمن‌تر شد، فضای بیمارستان‌ها راحت‌تر و بهداشتی‌تر شده و تولید داروهای نجات‌بخش جدید مانند پنی سیلین امکان‌پذیر شد.

بواسطه تعیین دقیق دما و رطوبت، فناوری چیلر گریز از مرکز از زیرساخت های عصر دیجیتال مدرن، از جمله الکترونیک، تراشه های نیمه هادی، مراکز داده و روباتیک پشتیبانی نموده است. می توان اینطور گفت که این اختراعات و فناوری های جدید بدون حضور آن هرگز نمی توانستند وجود داشته باشند.

در حالی که مبانی فیزیکی فناوری گریز از مرکز طی یک قرن همچنان ثابت باقی مانده است، اما مهندسان کریر هرگز پیشرفت های جدید در فناوری چیلر گریز از مرکز را متوقف نساخته اند. از سیستم های فعال دیجیتالی و کنترل‌ پیشنهادات متمرکز بر فرآیندهای تجاری برای ساختمان های مسکونی چند طبقه گرفته تا ساختمان های مقاوم با سیستم های اتوماسیون و مولفه های پایداری، فناوری تهویه مطبوع کریر همچنان هدفمند به جلو پیش می رود.

در سال 1902 Willis Carrier اولین تهویه مطبوع را نه برای راحتی، بلکه برای کنترل رطوبت اختراع کرد. او آن را طراحی کرد تا به شرکت چاپ سنگی و انتشارات Sackett-Wilhelms در نیویورک کمک کند تا مشکلات چاپ خود را برطرف کند. گرما و رطوبت زیاد باعث تغییر اندازه کاغذ و ایجاد مشکلاتی در فرآیند مرکب می شد. او تهویه مطبوع را طوری طراحی کرد که کاغذ منبسط نشود و جوهر به سرعت خشک شود. اختراع او توانست فضای داخلی خنکی را فراهم کند و سطح رطوبت داخلی را ثابت نگه دارد. او بعداً شرکت Carrier Engineering Corporation را تأسیس کرد که حدود 53000 کارمند دارد و امروز بیش از 18 میلیارد دلار ارزش دارد.